Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

~ Δεκαπενταυγουστιάτικο 2

Γεύση αρμύρας
που εναλλάσεται με ψωμί, νερό κι αλάτι
θύμιση ισχυρή
να ελπίζει η καρδιά κι ο νους.
Σκέψεις και στιγμές
να χαράζονται
βαθιά
μαζί κι ανάλαφρα
"κάτι να μένει"
φωνάζει το μέσα.
Εικόνες χαρισμένες
και αισθήσεις
αλλοτινού καιρού.
Να αναρωτιέται ο εαυτός
τώρα, μετά, πριν
και το χέρι να κρατά μόνο παρόν
το παρελθον να υποστηρίζει
                     να πληγώνει
                     να κερδίζει
το μέλλον να ονειρεύεται
                 να φαντάζεται
                 να ελπίζει.
Κάτι μένει.
Το αληθινό δε μπορεί να χαθεί.
Ας οριστούν χίλια ψεύτικα.
Το γράφουν το μέσα. Σε πορείες φωτεινές. Πάντα. 
                                                                                           10/8/14

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου