Προσωπογραφία #5 ή Σαν έρωτας

Σε γνώρισα.
Δεν σε αναγνώρισα συντροφικά.
Δε πείστηκα.
Εγινε με τον καιρό.
Σταμάτησες την ετοιμότητα του δοσίματος
με μια φράση
που δεν άκουγα
καιρό.
Τότε έκλεινες λογαριασμούς
παρελθόντος.
Μάγεψες κάποιες μέρες μου.
Απάτη ομορφιάς, θα έλεγα μετά.
Σε αναγνωρίζω σαν κομμάτι
της ζωής μου.
Σαν έρωτα, που δεν ήσουν.
Μόνο σαν συνδιασμό όλων των συναισθημάτων.
Αυτό, τουλάχιστον, στο χρωστώ.

                                   30/3/14