Σαν στίχοι

Ήταν ζαλισμένες
οι πορείες
φάνηκες νησίδα
σε θάλασσα γνωστή
πιάστηκα απ' το φτερό
του γλάρου
είδες μια σκιά
κι όχι εμένα
Είδες λέξεις, πράξεις.
Παρελθόν, παρόν και μέλλον
σχοινί πέταγες
ν' αρπάξω
μα δε πείστηκα.
Ήταν μέρες μεθυσμένες
κρασί κέρναγες
και λήθη
έστρεψες ματιά στο άσπρο
είχα φύγει πριν υπάρξω.

                       14/7/14