Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Τώρα ξέρω γιατί μού΄μαθες

Ξέρω πια
πως γελούν
και πώς κλαίνε
Ξέρω πια να παρατηρώ
τον άνεμο
στο πρόσωπο
Μού΄ μαθες να βλέπω
το χρώμα της βροχής
κι ας μην ήθελες
δεν ήταν ένα
Ξέρω πια τα πουλιά
πως βρέχονται
και τα φύλλα πώς χαμογελούν
Βυθισμένα στην αιώνια βροχή
Ξέρω πια να γελώ
σαν κλαίω
και να κλαίω
σαν να γελώ
Μού΄ μαθες πως
όλα είναι ζωή
και ορίζεται
κι από μας
Χαμογελώ
κλείνω μάτι
και προχωρώ.

                  20/11/17

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου